HAYAT VE SİNSİ NEFESİYLE ARKASINDA BEKLEYEN ÖLÜM:

Mevsimlerden sonbahar,
Döküyor ağaçlar yapraklarını, ne yaptıklarını bilmeksizin.
İnsanlar bilmeksizin koşuyorlar, hayat maratonu içinde
Geçiyor zaman durmaksızın,ansızın yakana yapışmak için.

 Mevsimlerden kış,
Herkes ısınmak için koşturuyor, dört bir yana.
Çocuklar yapıyorlar kardan adamlarını, hiçbir şeye aldırmadan, mutlulukla.
Ama geçiyor hayat, kim ne derse desin,hazırlanıyor ölüm,ansızın,ruhunu götürmek için. 

 
Mevsimlerden ilkbahar,
Açıyor çiçekler ,en güzel renkleriyle,etrefa neşe saçarak.
Aldatıyor hayat insanı tüm kurnazlığıyla,güzeli gösterip,sonu unutturarak.
Bekliyor tepende ölüm, sivri pençeleriyle,canını çıkarmak için,hemencecik.

Mevsimlerden yaz,
Seriliyor altın renkli kumsala insan,çıkarıp gazetesini okuyor keyifle,sonunu bilmeksizin.
Geçiyor hayat her şeye rağmen umrunda değil kimse,tek derdi canını almak insanın.
Gittikçe yaklaşıyor ölüm,sinsi nefesiyle insanı,ansızın götürmek için uzak diyarlara.

Geldi ölüm yanına insanın,
Uzak diyarlara götürmek için,ansızın.
İnsansa yanına sokulduğunda ölümün,farkında değil,hayatın nasıl geçtiğinin.
Aldı ölüm yanına insanı, hala şaşkın anladığında ise ne fayda, geçmiştir hayat artık, ulaşmıştır nehir okyanusa, umrunda olmadan kimse, hızlıca davranıp.

   MELEK YÜZLÜ PERİM:

Ne zaman görsem seni,gökyüzünde gezinirim.
Ne zaman baksam sana,hemencecik eririm.
Atar kalbim her zaman,seninle beraber.
Anlamam nasıl geçtiğini zamanın,yanındayken,melek yüzlü perim.


      HAYATIMIN ANLAMI MELEĞİM:

Senleyken uçuyorum, gökyüzüne meleğim.
Ruhum da sen,aklım da sen,gönlüm de sen.
Soluk almak,gezmek,dolaşmak tatsız gelir sensiz meleğim.
Bir gül yeter ki,uğruna,dünyaları fethederim.

Görünce seni, sanki ateş düştü kalbime.
Vuramadım ateşi dünyaya, anında kül eder diye.
Sensiz hayat, notasız müzik gibi, güzel meleğim.
Hep yanımda ol da, melek yüzünü göreyim.

Ne zaman seni görsem, aydınlatırsın güzelliğinle, beni meleğim.
Ne zaman seni düşünsem, unuturum anında, acılarımı bir bir.
Girdin gireli hayatıma, oldun gönlümün sultanı,taht kurdun anında .
Sen olsan da dünyanın diğer ucunda, her zaman yanındayımdır, bunu sakın unutma.

             HAYAT:

Güvenme hayata sakın,bir anlık da olsa.
Dönersin arkanı,bir anlık da olsa,farkında olmadan.
Vurur seni,bir anlık zafından faydalanarak,hemencecik.
Yuvarlanırsın, yokuş aşağı,farkında olmadan .

Ancak,çukurun dibinde olduğunu görünce anlarsın,
Hayatın sana,sinsice tekmeyi vurduğunu.
Ama ne fayda,görünmüştür çukurun sonu.
Batmışsındır bataklığın dibine,bir daha çıkmamak üzere .



DOSTUM DOĞADIR BENİM,BETON YIĞINLARI DEĞİL:

Ne dinler beni hayat,
Ne de kulak verir sesime.
Masmavi gökyüzü,yemyeşil ağaçlar, benim dostum.
Beton yığınları,zehirler salan fabrikalar, benim dostum değil.

Ne istiyorum evimin balkonundan bakarken,yirmi katlı gökdelenleri görmek.
Ne de araba denen canavarın,dumanını solumak istiyorum.
Yaşamak istiyorum ben, doğayla,gökyüzüyle sonsuza dek.
Meyve sularında,hamburger etlerinde, kimyasal maddeleri görmek istemiyorum.

Kaplasın her yeri mis kokulu ağaçlar,cıvıl cıvıl öten kuşlar .
Dolmasın her yer beton yığınlarıyla,zehirli dumanlar salan araba egzoslarıyla.
İstiyorum ben doğayla kardeş,havayla arkadaş yaşamak sonsuza dek.
Anne karnından kara toprağa kadar görmek istemiyorum ben, ne beton yığınlarını, ne de yaşama hançer saplayan fabrika gazlarını.

            AŞK:        
 
Görünce sevgilini, açar gönlünde baharın en güzel çiçekleri.
Görünce baldan tatlı sevgilini,
Acılar sevinç verir,zorluklara aldırmazsın bile.
Yeter ki yanında olsun,bırakmasın seni hiç,güzeller güzeli sevgilin.

Açarsın matematik defterini, ders çalışmak için.
Çaba göstermek faydasız,beyninle gönlün bir olmuş ,meleğini hatırlatmak için çalıyorlardır kapını.
Açarsın hemen kapıyı,alırsın misafirlerini içeri.
Bir de bakmışsındır ki, misafirlerinle bir olmuş, görüyorsundur kendini, rüyanda meleğinle beraber ,sevinçle, bulutlarda otururken.

Aşk;kanatlandırıp, göklere de çıkarır seni
Karanlık zindanlara da kapatıp,kendi dünyana  hapsettirir de seni.
Aşk;zorlu fırtınlar,uçsuz bucaksız engeller,uçurumlarla dolu yollar dan dayalı döşeli de olsa
Aşkın sonu dünyada ki en büyük mutluluk olduğu için,engellerin vızıltısını bile duymazsın.


 AKIP GİDİYOR ZAMAN,KİMSEYE ÇAKTIRMADAN:

Atıyorlar güzelim nağralarını martılar.
Havlıyor köpekler,her zamanki gibi ,gözleri yabancıların üstünde.
İnsan kimi zaman sevinçten uçup,uzak diyarlara gitmek istiyor.
Kimi zaman ise,diri diri toprağa gömülmek istiyor ,üzüntüleriyle yaşamak istemeyip.
Akıp gidiyor zaman kimseye çaktırmadan.

Her geçen gün,yeni bir anı ekleniyor insanın hafızasına.
Güzel,çirkin,iyi,kötü anılar.
Hepsi;farklı duygular yaşatıyor,farklı düşünceler düşündürüyor insana.
Tam da diyecekken insan;hayat yaşamaya değer diye.
Hayat yapıştırıyor tokatını insanın yüzüne.
Akıp gidiyor zaman,kimseye çaktırmadan.

                          HAYATIMA ANLAM KATAN MELEĞİM, BİR ANDA OLDUN RUHUM DA,FİKRİM DE,AKLIM DA BEYİNM DE,GÖNLÜM DE OLDUN KRALİÇEM:

                        Seni ilk görüşüm de ayaklarım tutulmuş,kalbim hızlı hızlı çarpıyordu meleğim.
                        Etrafa ışık saçan gözlerinden başka bir şey görmüyordum ve düşünmyordum aslında.
                        Sadece o güzel gözlerine bakıyordum eşsiz denizler gibi gözlerine.
                        Bakıyordum sana;o gülüşüne,tatlı sesine,uzun,alımlı saçlarına sadece ben ve gözlerin bilecek şekilde.

                        Hayatıma girdin,aldın götürdün ruhumu uzak diyarlara.
                        Yatarken gözlerindeki güzel deniz de bulunurken yattım.
                        Kalbimdeki kraliçem sen oldun bütün ihtişamınla gönül tahtıma oturdun.
                        Sonra  beynimin de kraliçesi oldun bütün ihtişamınla beynimin tahtına oturdun.
                          
                        Artık sadece seni düşünüyordum o güzel sesini,tatlı bakışlarını ve gözlerinin içindeki  denizden başka birşey düşünemiyordum.
                        Seni düşünürken de kalbim hızlı hızlı atıyordu bütün üzerim de yarattığın heyecanla.
                        Artık anlamıştım hayatımın aşkı olduğunu senin.
                        Ve hep kalıcaksın aklım da,ruhum da,fikrim de,beynim de,gönlüm de  sen  artık tek kraliçem olarak sonsuza dek meleğim.

                         

KALBİMİ FETHEDEN MELEĞİM :

Girdin gireli hayatıma kendimde miyim bilmiyorum.

Sadece şunu biliyorum ki seni çok seviyorum ve sonsuza dek de seveceğim.

Güneşin doğuşunu seni düşünerek izliyorum,seni düşünerek,senle yatıp,senle kalkıyorum.

Çünkü bütün kalbimi sarmış benliğin,sensiz ne yapıcağımı bilemiyorum,sadece seni düşünüyorum,o lacivert denizleri andıran gözlerini.

Sen girdikten sonra hayatıma,sensiz düşünceler bana basit geliyor,kalbimi fetheden meleğim.

Her gün o lacivert denizleri andıran gözlerini düşünüyorum,kumsallarında uyuyorum,sallarında kürek çekiyorum,senle beraber,senin o laciver denizleri andıran gözlerinde.

O güzel,narin,uzun,eşsiz saçların aklımdan çıkmıyor,bütün ihtişamıyla kaplamış,fethetmiş düşüncelerimi.

O gülüşünü,aklıma kazıdım bir daha çıkarmamak ve kalbimde kalması için sonsuza dek.

İyiki hayatıma girdin sen benim biricik prensesim.

Sensiz ben bu hayatta ne yapayım,ne edeyim,nasıl yaşayayım,benim melek yüzlü biricik perim.

Seni sonsuza dek seveceğim hayatıma tat katan,hayatımı;güzel ve geçek bir rüyaya çeviren biricik perim..Sen oturmuşsun bir kere gönül tahtıma,bir daha indirirmiyim.Şiirlerimin yazılış tarihleri:HAYAT VE SİNSİ NEFESİYLE ARKASINDA BEKLEYEN ÖLÜM (8 ŞUBAT 2008),MELEK YÜZLÜ PERİM(2 MART 2008),HAYATIMIN ANLAMI MELEĞİM(3 MART 2008),HAYAT(5 MART 2008),DOSTUM DOĞADIR BENİM ,BETON YIĞINLARI DEĞİL(13 MART 2008),AŞK(18 MART 2008),AKIP GİDİYOR ZAMAN KİMSEYE ÇAKTIRMADAN(1 MAYIS 2008),
                          HAYATIMA ANLAM KATAN MELEĞİM BİR ANDA OLDUN BEYNİM DE,GÖNLÜM DE OLDUN KRALİÇEM(10 AĞUSTOS 2008),

KALBİMİ FETHEDEN MELEĞİM(21 AĞUSTOS 2008).